تأثیر دستورالعمل کاهش ساعات کار بر تعهد سازمانی پرستاران بخش های مراقبت ویژه در بیمارستان ولی عصر (عج) بیرجند

زمینه و هدف: موضوع تعهد سازمانی طیّ سال های اخیر توجه بسیاری از محققان را جلب نموده است و در سازمان های بهداشتی، درمانی، افزایش تعهد و مسؤولیت در نیروی انسانی اهمیت فراوان دارد؛ زیرا مراجعه کنندگان سازمان های بهداشتی خود نیروی انسانی سایر سازمان ها هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر دستورالعمل کاهش ساعات کار بالینی بر تعهد سازمانی پرستاران مراقبت ویژه انجام شد.   روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی تمام پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نمونه های پژوهش بودند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه تعهد سازمانی allen و meyer قبل و شش ماه بعد از اجرای دستورالعمل کاهش ساعات کار بالینی انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss (ویرایش 16) و آزمون های آماری تی مستقل و زوجی، ضریب همبستگی پیرسون و داده های غیر نرمال با استفاده از از آزمون های معادل ناپارامتری من ویتنی، ویلکاکسون و ضریب همبستگی اسپیرمن، در سطح معنی داری 05/0 p< تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: در مجموع 65 نفر از پرستاران مراقبت ویژه در مطالعه شرکت نمودند . بیشتر پرستاران زن (3/92%) و متأهل (8/70%) بودند. میانگین سنّی نمونه ها 5/7 ± 8/32 و میانگین سابقه کار 4/7 ± 3/8 سال بود. میانگین نمره تعهد سازمانی قبل از مداخله 9/20 ± 2/95 و پس از مداخله 6/16 ± 5/113 به دست آمد و تغییرات در میانگین نمره کلّ تعهد سازمانی و ابعاد آن قبل و بعد از مداخله از نظر آماری تفاوت معنی داری را در جهت افزایش نشان دادند (0001/0 p< ).   نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر با تغییر معنی دار در نمره تعهد سازمانی و ابعاد آن پس از اجرای مداخله، افزایش سطح تعهد سازمانی پرستاران را نشان داد. با توجه به کمبود بحرانی پرستار در 57 کشور دنیا و اهمیت بسزای حفظ پرستاران بخصوص در بخش های ویژه، مدیران پرستاری می توانند با ایجاد رضایت از حقوق و مزایا و فراهم کردن شرایط مناسب کاری، حمایت از کارکنان و تشویق مناسب با افزایش میزان رضایت شغلی و تعهد سازمانی و ابعاد تعهد به این مهم برسند.